Rosaku i vogel i shemtuar

Rosaku i vogel I shemtuar Nje zog i vogel I sapolindur rrinte strukur prane nenes se tij.Gjithe zogjte e tjere dolen per te notuar ne perrua.Nena e detyroi me ne fund rosakun te dilte jashte.Por,kur e pane rosat e rosaket e tjere,filluan ta shajne: -Iiii,sa I shemtuar! Ti nuk e meriton te rrish me ne.Largohu dhe shko diku tjeter! Ngaqe ishte I shemtuar dhe ngjyre kafe,zogjte e tjere nuk donin te rrinin me te.Askush nuk e mbrojti rosakun e mjere.Ai nuk dinte c’te bente dhe as ku te fshihej.I vinte turp nga vetja.Cdo dite qe kalonte,ishte dhe me e keqe per rosakun e vogel.Me ne fund vendosi te notonte perpjet perroit.Iu mbush mendja se askush nga antaret e grupit nuk donte te kishte nje shok te shemtuar.Nje dit ai arriti prane nje shtepie ku jetonte nje grua,e cila kishte nje mace dhe nje pule.Me ne fund dikush u bo I mir per te dhe I hapi deren.Nje mengjes,ne oborrin e shtepis fluturoi nje grup mjellmash te mrekullueshme.Ato e pranuan rosakun e vogel ne shoqorine e tyre.Po rosaku vazhdonte te ishte I merzitur.Ai mendonte se ishte I shemtuar dhe nuk e meritonte shoqerin e tyre.Ne mengjesin e pare te prenveres ndodhi nje gje e cuditshme.Rosaku I trishtuar shihte mjellmat e bukura dhe mendonte se ishte me mire te vdiste se sa ta tallnin,ngaqe ishte I shemtuar.Fluturoi drejt e ne uje dhe u drejtua nga mjellmat duke thirrur: -Vritmeni,-dhe uli koken.Por c’te shihte ?!Rosaku nuk arriti ta njihte veten e tij,kur e pa te pashqyruar ne uje.Nga nje shpend I dobet dhe I shemtuar ai ishte shendrruar ne nje shpend te mrekullueshem me pupla te bardha,qe shkelqenin ne rrezet e diellit.Mjellmat e tjera e rethuan duke thirrur:-Ua, paska ardhur nje mjellme e re!Sa e mrekullueshme qenka!Mjellmes se re I rrodhen lot nga gezimi.Kurr nuk e kishte menduar se nje mengjes te bukur pranvere do te zgjohej nje mjellme e re dhe e bukur.